Nedir bu nâr hasreti aşk elinden ey gönül
Neler neler işittin yâr dilinden ey gönül
Ne sevdi seni bir dem ne vuslatı va’d etti
Mest oldu gözlerinin her selinden ey gönül
Zulmünde Hülâgû’ya rahmetler okuttu âh
Göstermedi zülfünün bir telinden ey gönül
Gözleri cehennemin, sinesi gayya oldu
Vazgeçmedi öldürmek emelinden ey gönül
Dağları perde etti gül yüzüne dâimâ
Gül istedin yolladı gazelinden ey gönül
Âşık-ı sâdık oldun aşkında yalancıya
Meded umar o zalim ecelinden ey gönül
Niçin ibret almazsın o yâr aşktan nasibsiz
Yıktı şiir mülkünü temelinden ey gönül
Kâfî’yi harâb edip kendini âbâd etti
Haberin yok Kerem’in meselinden ey gönül
Kâfî