Ne yana dönsem hatıralarım
ne yana dönsem hayallerim
tam ortasında yanık yanık ben
Toprağı kazımaktan nasırlaştı ellerim
Gözlerim, gece ay ışığında sessizce ağlamaktan
gündüz inadına inadına güneşe bakmaktan
kan çanağı
Yüreğim, şu pervasız yüreğim
tüm hayatların tek müjdecisi müşteri yıldızının
İtaatkâr çırağı
Güneş ve ay, yoluma ışıltılar serpiyor
deva diye
Ya da, ya da kim bilir
bir öksüze, bir yetime verilen
o paha biçilmez şifa diye
Hakikatin yanı başında çırılçıplak
ve yalnızım
Bütün fazlalıklarını üstünden atmış
başındaki yaprakları rengârenk bir gül,
içten içe benliğine gülümseyen
halinden memnun bir yıldızım
Her bakışım birer arzu
her adımım içli sızım
Ayaklarım, ayaklarım şişmiş ve paramparça
sanki birer alev topu
Ateşler içinde bir yolda yürümeye mahkûmum
Sanmayın ki bu halden şikayetçi
ve mutsuzum
Gözlerindeki ışıltıya minnettar
bir ademkızıyım topu topu
// Bilmez misiniz; belki, yürekle bakmadan
görmezsiniz… //
Ne yana dönsem ya yemyeşil bir orman
ya da ıpıssız bir deniz
Ve her demde
güneşimle ay’dan iz
Bildiniz, işte siz de bildiniz
Bunlar benim hiç tükenmeyen umutlarım
Gözyaşım, yıldızım, ateşim, yüreğim
ve taç yapraklarım
İşte muradım; denizim ve ormanım
Ben, o sonsuz hazine “sadaka” ile varım
Sakın ola kanmayın, yolumu sarmalayan
kızgın kumların gölgesine
Ben gül yüreğimi örttüm serap misali
çöllerin sinesine
Ne yana dönsem hatıralarım
ne yana dönsem hayaller
ve hakikati yaprak yaprak büyüten eller
Yetimlik payesi ölümsüz sadakama sebep
ateşli yolum çöller
İçten içe gülerken döktüğü her damlayla
duaya dönen gözler
Her nefeste daha kızıl, müşteri yıldızımın büyüttüğü
mühür bakışlı güller
// Bilmediniz… Ya da içten görmediniz… //
Siz aldanmayın bana
Gözüme güneş kaçtı, yüreğimde ay
Ben ki güle meftûn bir ademkızı
Mihmandarım O, müşteri yıldızı
Ne yana dönsem çırılçıplak
ve bir başına hakikatim
İşte bundandır, ateşler içindeki
çöle şefkatim
İşte bundandır, tek başına
Yürek takatim
// Bilemezsiniz… Belki, belki yürekle bakmadan…
Göremezsiniz… //
Ankara-YAZICI
