Söylesin bir, kimde var dört gün süren mesrûr-u hâl?
Gün geçer, haller geçer dê, geçmesin mî pür melâl?
Her ömür evvel zamân, kalbur samandan içredir,
Görmedim ben “Mutlu sonsuzluk” yazan tek bir masal…
Yâr dizinden kalkmasâ baş, gün gelir bir taş olur,
Âh be Cân’ım, Aşk’a Âşık olmayan bilmez visâl…
“Kün” Buyurmuş Zül Celâl’im, dağ kavuşmuş dağ ile,
Gör ki deryâlar karışmaz, varsa bir Emr-î muhâl…
Bû sebepten Mihr-ü Mâh’ın aslı nârdır, faslı nâr,
Şol fenâ’dan ol bekâ’yâ, kaldı Yâr’lâ hasbihâl…
Fâilâtün/Fâilâtün/Fâilâtün/Fâilün
Sibel Koruk Ayaz
(Mihr-ü Mâh)