32+17. Sohbet
“Ne Beklenirdi?”
Hayat bizim sermayemiz…
Muharrem, doğru bilinen çok yanlış var, hayatımızda.
Gayrısından güzel sözler beklemek, insanı aldanır hale getirmese de ruhunu okşatır.
Kiminle ve kimlerle dost olacağımız belli. Kesinlikle dost olmamamız gerekenler açıklanmış.
Ancak bu dost olduğu söylenenlerle yapılacak anlaşma şartlarına göre yaşam devam eder.
Muharrem, bilmen lazım ki gördüğün çok şey, bildiğin gibi değil.
Her gün sizi yerden yere vuranlardan, sizi bardak suda boğmak için fırsat kovalayanlardan bir hususta destek beklemek, yanlışın yanlışı değil de nedir?
İstediğimiz sözü söylemediği için yerden yere vurduğumuz kişinin belirleyicisi olan anlayışın çizgisi belli değil midir?
Kişi ya da kurum, size destek çıksa dostunuz mu olur?
Hayatı size kan kusturmakla geçen birisinden nezle olduğunuzda ” Geçmiş olsun.” Sözünü duymak için çırpınmanın gereği ne?
Tilkiyi kümese bekçi kabul etmenin resmiyette kabulüdür, dost olmayanın iki dudağı arasından sizi destekleme sözünü duymayı bekleme.
Ben şehirlerle ilgilenir ve kitaplara merak duyarım. Biri kalkıp varlığımızı inkâr etse ne olacak?
Birileri kitap sevdiğimiz için Cin Ali Serisi hediye etse ne deriz?
Mesele bu, Muharrem.
25 Nisan 2021
